Greccy filozofowie wierzyli w reinkarnację
Opublikowano: 13 sierpnia 2020

Mało kto dziś wie, że wiara w reinkarnację stanowiła ważny element religijności starożytnej Grecji. Ideę tę zawarli w swojej myśli najsławniejsi filozofowie greccy. Odnajdujemy ją w pismach Platona i przekazach na temat nauczania Sokratesa i Pitagorasa.

Jak pisze Wojciech Ostrowski w lipcowym numerze magazynu „Mówią Wieki”: Wyobrażenia o religii greckiej kształtowane są zazwyczaj na podstawie opowieści poetów tworzących we wczesnej epoce archaicznej. Tymczasem jeszcze przed końcem tej epoki dawne mity poddawane były krytyce. Na przykład Ksenofanes z Kolofonu potępiał Homera i Hezjoda za nadawanie bogom ludzkich cech fizycznych i charakterologicznych.

Według wiedzy szkolnej starożytny Grek po śmierci wędrował do świata umarłych, gdzie był sądzony za uczynki w życiu doczesnym, źli trafiali do Tartaru, a dobrzy na Wyspy Szczęśliwe. W pismach Platona do tej perspektywy dołączona została jeszcze kara pośrednia, jaką był krąg wcieleń. U Platona występny człowiek odradza się w postaci różnych istot żywych aż osiągnie prawo do szczęścia po śmierci. Nie trwa ono jednak wiecznie, bo po tysiącu lat w zaświatach każda dusza wracała do świata żywych.

Jak greccy filozofowie wyobrażali sobie losy świata?

W kosmologii starożytnej Grecji świat cyklicznie rodzi się i umiera. Wraz z nim powstają i giną istoty ludzkie, a w niektórych wersjach również bogowie. Niektórzy filozofowie greccy twierdzili więc, że również każdy człowiek odradza się w nowym świecie. Taką wizję przedstawili Heraklit z Efezu i Empedokles.

Heraklit twierdził, że świat jest doskonały. Nie może być mowy zatem o karze za złe uczynki, ponieważ wszystkie działania człowieka składają się na doskonałość świata.  Skoro zatem życie ludzkie jest doskonałe, człowiek będzie je przeżywał w nieskończoność tak samo.

Empedokles natomiast opisywał podwójny cykl wcieleń. Przyczyną pierwszego jest kara za występek. W jej wyniku człowiek przez 30 tysięcy lat wciela się w różne stworzenia lądowe i morskie, a na po jej odbyciu osiągnie szczęście pomiędzy bogami. Drugi cykl związany jest z powstawaniem i zagładą świata. W tym cyklu człowiek w nieskończoność popełniał będzie tę samą zbrodnię i odbywał karę w postaci trzydziestu tysięcy lat reinkarnacji.

Źródło – „Mówią Wieki”; lipiec 2020