Pod pojęciem use cases kryje się historia wykonania danego zadania, do którego zrealizowania potrzebne są konkretne osoby i zasoby. Jednak do osiągnięcia postawionych celów coraz częściej potrzebne są specjalistyczne urządzenia, systemy czy oprogramowanie. Dzięki wykonawcy zagwarantowane jest osiągnięcie celu. Do tego potrzebne jest spełnienie postawionych przed nim wymagań.
Warto zaznaczyć, że przypadek użycia nie jest niezbędny podczas przeprowadzania poszczególnych zadań. Jednak pomaga on w opisaniu funkcjonalności wykorzystywanego systemu. Dużo ważniejsze od dokumentu use cases są wykonywane pomiary oraz tworzone na ich podstawie wykresy. Use case będzie spełniać swoją funkcję tylko w sytuacji, gdy spełnione będą założenia postawione przed rozpoczęciem zadania. Jakie są najważniejsze cechy takiego dokumentu?
Przekaz, płynący z dokumentu powinien być napisany prostym językiem, zrozumiałym dla osób, które będą z niego korzystać. Dominować będzie sama treść, a nie forma jej przekazania.
Szablon, z którego zazwyczaj korzystają wykonawcy use cases, składa się z tytułu przypadku, osób wykonujących poszczególne zadania, opisu działań, warunków, jakie panują na wejściu projektu, wyzwalacza, scenariusza oraz alternatywnych ścieżek wykonania. Zastosowanie jednego modelu dla jednego autora przyzwyczai odbiorców do oryginalnej formy przekazu.
Jako że główną rolę odgrywa treść, nie jest potrzebne zastosowanie formy graficznej. W tym dokumencie kładzie się szczególny nacisk na słowo. Rysunek może jedynie wyeksponować zależność między poszczególnymi procesami lub przypadkami.
Prostota przekazu będzie wynikiem krótkich zdań, pisanych prostych językiem, dla jak największej liczby odbiorców. Najlepiej, jeśli jedna czynność jest opisana w jednym zdaniu. Ułatwia to odnalezienie powiązań między zadaniami oraz wersjami zdarzeń.
Najważniejszymi informacjami, które zawiera opis przypadku użycia, są cel i wstępne warunki. Cechami charakterystycznymi każdego postawionego celu jest mierzalność i weryfikowalność. Im dokładniej określi się warunki początkowe, to w późniejszym czasie będzie łatwiej je zweryfikować i określić, w jakim stopniu zostały osiągnięte założenia projektu.
Gdy warunki wstępne zostaną spełnione, można uznać, że osiągnęło się cel. Jednak bardzo często zdarza się, że aby przejść całą ścieżkę, niezbędne będą dodatkowe dane, nadanie uprawnień wykonawcom lub wprowadzenie usprawnień.
Jako że use case ma przypominać scenariusz, dlatego ważne jest określenie wykonawców poszczególnych czynności. Brak takich danych spowoduje, że czytelnik nie otrzyma kompletnych danych.
W dokumencie, opisującym przypadek użycia nie może znaleźć się opis całego systemu. Zwięzły opis będzie nakierowywać odbiorcę na sedno problemu. Szczegóły są zmienną w momencie, gdy cała ścieżka jest aktualizowana. Zawarcie nich może zachwiać całym dokumentem.
Opis powinien być jak najkrótszy i składać się maksymalnie z dziesięciu zadań. Zbudowanie takiej ilości zadań sprawi, że dokument będzie przejrzysty i lepiej przystosowany do zmian.
W każdym kroku powinny być zawarte inne opcje jego wykonania, które sprawią, że cel zostanie osiągnięty. Warto też określić potencjalne problemy, których będzie można uniknąć podczas testów.
Więcej informacji znajdziesz na https://leadership-center.pl/blog/use-case-przypadki-uzycia/
Tagi: organizacja, planowanie, projekt, use case, zarządzanie
Dodaj komentarz