Antykoncepcja hormonalna, wady i zalety
Opublikowano: 3 stycznia 2022

W dzisiejszych czasach mamy wiele sposobów i metod antykoncepcji. Jedna z najpopularniejszych to antykoncepcja hormonalna. Na czym polega, z czym się wiąże i dlaczego tak często jest wybierana? Antykoncepcja hormonalna, wady i zalety.

Czym jest antykoncepcja hormonalna?

Jest to jedna z najbardziej popularnych w dzisiejszych czasach metod zapobiegania ciąży we współczesnym świecie. Do antykoncepcyjnych środków hormonalnych należą między innymi:  plastry antykoncepcyjne, tabletki, zastrzyki, implanty, krążek dopochwowy, czy też wkładka domaciczna.

Właściwa metoda antykoncepcji – jak wybrać?

Należy pamiętać, że wybór odpowiedniej metody antykoncepcyjnej to bardzo ważny krok w życiu każdej kobiety. Dzieje się tak dlatego, że każda z metod ma określony wpływ na ciało danej kobiety. W calu dobrania prawidłowej metody powinno skorzystać się z porady lekarza specjalisty. W tym przypadku jest to lekarz ginekolog. Bardzo istotne jest to, aby nie wybierać tej metody samodzielnie, tylko udać się do specjalisty. Decyzja ta musi być odpowiednio przemyślana, żeby nie rzutować w sposób negatywny na zdrowiu kobiety.

Co zaliczamy do metod antykoncepcji hormonalnej?

Tabletki hormonalne to metoda bardzo często wybierana przez wiele kobiet. Mogą one zawierać jeden, lub też dwa składniki. Preparaty dwuskładnikowe, zwane również złożonymi, zawierają: gestageny oraz etynyloestardiol. Zadaniem etynyloestardiolu jest hamowanie dojrzewania pęcherzyków Graffa,  a więc komórek jajowych. Z kolei gestageny wstrzymują proces owulacji. Wiąże się to z uwolnieniem komórki jajowej. Zmieniają również konsystencję śluzu szyjki macicy, co niekorzystnie wpływa na potencjalną obecność plemników. Preparaty jednoskładnikowe, zawierają jeden hormon, progesteron. Zwane są minipigułkami. Zadaniem minipigułek jest zmiana konsystencji śluzu i utrudnianie wnikania plemników do kobiecych dróg rodnych. Warto podkreślić, iż hormon ten może również hamować owulację.

Do kolejnych metod antykoncepcji hormonalnej należą: implanty, wkładki domaciczne, plastry antykoncepcyjne, zastrzyki czy też krążki dopochwowe. Implanty są dość innowacyjną metodą antykoncepcji. Polega ona na  wszczepieniu pod skórę niewielkiego pręcika, który może zapobiegać ciąży.  Nawet do 5 lat. W metodzie tej, w sposób stały uwalnia on progestagen. Plastry antykoncepcyjne zawierają pochodne estrogenów oraz progesteronu. Są to etynyloestradiol i norelgestromin. Plastry antykoncepcyjne działają w podobny sposób jak dwuskładnikowe pigułki.

Wiele kobiet stosuje również wkładki domaciczne, które są wykonane z elastycznych tworzyw. Mają różne kształty, często przybierają formę litery „T”. Wkładki te mogą zawierać elementy miedziane, cynkowe lub srebrne. Należy więc mieć na uwadze to, że niektóre z kobiet mogą być uczulone na te elementy. Metoda ta polega na tym, że stopniowo uwalniają progesteron, zagęszczający śluz w drogach rodnych kobiety, co zapobiega zapłodnieniu. Warto podkreślić, iż wkładki z hormonem mogą działać rok, natomiast te z metalami nawet do 5 lat.

Z kolei krążki dopochwowe są wykonane z elastycznego tworzywa. Mają kształt pierścienia w którym zawarte są odpowiednie dawki hormonów. Skład hormonów zawarty w krążkach dopochwowych, nie różni się od składu pigułek dwuskładnikowych. Krążki dopochwowe działają w ten sposób, że pierścień przepuszcza hormony, przenikają przez cienki nabłonek pochwy do krwiobiegu i zapobiegają ciąży. Jedną z metod antykoncepcji hormonalnej to również zastrzyki, w których hormony podawane są w sposób domięśniowy. Są to pochodne gestagenów, wstrzykiwane na okres około 3 miesięcy,  lub też pochodne estrogenów uwalniające hormon nawet do 3 lat.

Skutki uboczne antykoncepcji hormonalnej

U niektórych kobiet występują skutki uboczne antykoncepcji hormonalnej. Należą do nich między innymi: bóle głowy, migrena, nudności, uczucie zmęczenia, brak krwawień, nerwowość, zmniejszone libido, upławy, trądzik, łojotok, podatność na stany depresyjne, nagłe i częste zmiany nastroju, nadwrażliwość piersi, czy też tkliwość.

Karolina Solińska