Czy Chińczycy jedzą ryż? – mity i rzeczywistość
Opublikowano: 24 stycznia 2021

Pewnego dnia znajoma Chinka zapytała mnie, czy nie potrzebuję ryżu. Jej pracodawca zatrudniał Chinki i dawał im w ramach dodatkowych benefitów ryż, przekonany, że wszyscy Chińczycy się nim żywią. Znajoma powiedziała mi, że ona nie wie, co można zrobić z ryżu, a Polacy dodają go na przykład do zupy pomidorowej. Czy Chińczycy jedzą ryż na co dzień? Oczywiści, ale nie wszyscy.

Jeśli spojrzymy na mapę Chin, to okaże się, że większość terytorium kraju stanowią góry i pustynie. Ogromna chińska populacja zamieszkuje głównie wschodnie prowincje. Małe poletka ryżowe chińskich chłopów na południowym wschodzie wspinają się tarasami nawet na szczyty wysokich wzniesień.

Uprawa ryżu wymaga ogromnego nakładu pracy. Należy budować i utrzymywać kanały nawadniające, gdyż pola muszą być w odpowiednim czasie zalewane i osuszane. Pędy ryżu sadzono ręcznie. Rzędy ludzi przesuwały się przez poletka umieszczając w ziemi wyhodowane wcześniej sadzonki.

Uprawa ryżu charakteryzuje się ogromną wydajnością, a sam ryż często uważny jest za typowy składnik kuchni chińskiej. Jednak rośnie on tylko w południowowschodniej części Chin. Tam też występuje największa gęstość zaludnienia.

Na większości terytorium Chin panuje klimat uniemożliwiający uprawę ryżu i nie występował on w tradycyjnych kuchniach tych rejonów. W północnych Chinach, gdzie uprawia się pszenicę, popularne są raczej pierogi, makarony i pszenne bułki gotowane na parze; z nadzieniem – baozi, lub bez nadzienia – mantou.

Czy Chińczycy jedzą ryż w północnych prowincjach?

Migracje i rosnąca wymiana dóbr sprawia, że zwłaszcza w dużych ośrodkach miejskich, spotykamy kuchnie z różnych części kraju. W restauracjach Pekinu możemy skosztować potraw ze wszystkich zakątków Państwa Środka. Ryż nie jest jednak podstawowym składnikiem kuchni północnych prowincji. Podobnie jak w Polsce, na północy Chin potrawy z ryżu są zapożyczone.

Ryż był błogosławieństwem południowowschodnich Chin. Praca na roli opierała się jednak na maksymalnym wykorzystaniu siły ludzkich mięśni i umiejętności wspólnej walki z siłami natury, aby maksymalnie wykorzystać posiadane zasoby ziemi uprawnej.

Kultura uprawy ryżu uważana jest czasem za źródło sukcesu Chińczyków. Życie w jej wymogach spowodowało stworzenie tradycji, z której wynika ogromna pracowitość i perfekcja. Poprzez opieszałe i niewłaściwe wypełnianie swych powinności człowiek powoduje szkody, a przede wszystkim jest powodem do wstydu nie tylko dla siebie i swojej rodziny ale dla całej zbiorowości, w której żyje. Na swoją zaś rodzinę sprowadza widmo śmierci głodowej.

Nieumiejętność pracy w zespole i zaniedbanie powinności jest powodem utraty pozycji w społeczeństwie a przez to praw a nawet własnej tożsamości. Wszelkie działania w Chinach cechuje perfekcja, dokładność i efektywność. Dotyczy to zarówno tworzenia wyszukanych potraw, jak i budowy kapitalizmu, czy, jak mawiają Chińczycy, socjalistycznej gospodarki rynkowej.

Autor: Wojciech Ostrowski