Łupież to jedna z najbardziej kłopotliwych chorób skóry. Polega ona na przyspieszonym podziale komórek naskórka na skórze głowy. Efektem tego jest szybkie złuszczanie się jej, czego objawem są białe płatki na włosach.
Główną przyczyną pojawienia się i rozwoju łupieżu jest nadmierny rozrost grzyba, który jako drobnoustrój w naturalny sposób występuje na skórze głowy. Jeśli pH na skórze ma zaburzenia w związku z hormonami, nieprawidłową dietą czy stresem, wówczas powstają idealne warunki do wzrostu tego grzyba.
Do powstania łupieżu przyczynia się także niewłaściwa pielęgnacja włosów, czyli rzadkie ich mycie, przegrzewanie skóry, niedokładne spłukiwanie czy nadużywanie kosmetyków oraz farb. Na tym nie koniec – na rozwój łupieżu wpływ ma również środowisko, w którym mieszkamy lub pracujemy.
Łupież suchy – powstaje wtedy, kiedy skóra głowy jest bardzo przesuszona. Jego forma to bardzo małe łuski, zaś w cięższych przypadkach są to strupy przylegające do skóry głowy. Łupież suchy to najbardziej rozpowszechniony typ łupieżu. Może dotyczyć nie tylko głowy, ale także brwi, pach, brody czy łona. Najczęściej występuje u osób, które są w wieku dojrzewania – przeważnie u chłopców i młodych mężczyzn.
Za powstanie łupieżu suchego odpowiedzialne są drożdżaki, na których rozwój wpływa nieodpowiednia dieta, stres i palenie papierosów, a także zaburzenia hormonalne. Ma on charakter przewlekły i jest bardzo nieestetyczny.
Leczenie należy zacząć od mycia włosów dobrym szamponem przeciwłupieżowym. Polecana jest również płukanka z pokrzywy lub z octu jabłkowego. Wskazane jest nieużywanie na czas kuracji żeli, lakierów i pianek. Włosów nie należy suszyć suszarką, nie prostować ani nie używać wałków na gorąco. Nie leczony łupież suchy może zamienić się w łupież tłusty.
ł jest mniej widoczny, niż suchy. Jest on jednak o wiele groźniejszy niż pozostałe odmiany łupieżu, ponieważ może powodować wypadanie włosów. Ma również tendencje do nawracania.
Główna przyczyną powstania tłustego łupieżu jest łojotok skóry głowy, a także zaburzenia hormonalne, choroby przewlekłe, nadmierne nasłonecznienie, przemęczenie, stres. Za stan zapalny skóry głowy odpowiada rozrastanie się na niej grzyba. Jego podstawowymi objawami są zaczerwienienie skóry głowy, występowanie złuszczających się strupków o żółtej barwie oraz świąd.
Można go leczyć w domu – w tym celu należy nabyć w aptece specjalny szampon przeciwłupieżowy. Powinien on jednocześnie być grzybobójczy, zmniejszać łojotok i hamować aktywność gruczołów łojowych, a zarazem odblokowywać ujścia gruczołów łojowych zatkanych przez masy rogowe, łagodzić podrażnienia i zmniejszać świąd. Po wyleczeniu choroby należy profilaktycznie kontrolować stan skóry, ponieważ łupież ten może nawracać.
Łupież pstry to odmiana, która nie występuje na głowie, lecz na tułowiu. Są to nieregularne, żółtobrunatne plamy na skórze. Staje się ona szorstka i swędzi. Nieleczony może pozostawić przebarwienia, które są bardzo nieestetyczne.
Łupież różowy Giberta to również choroba, która nie występuje na głowie, a na klatce piersiowej jako blaszka macierzysta. Ma postać okrągłej, różowej plamki, która łuszczy się na brzegach. Choroba ta mija samoistnie.
Pierwsza grupa leków, które umożliwiają walkę z każdym rodzajem łupieżu i są najskuteczniejsze, to preparaty grzybobójcze. Występują najczęściej jako szampony lub emulsje, które wciera się w skórę głowy.
Preparaty przeciwłojotokowe ograniczają ilość sebum wytwarzanego przez gruczoły łojowe. Szampony przeciwłojotokowe mają właściwości łagodzące, które zmniejszają uczucie swędzenia. Z kolei preparaty keratolityczne pomagają pozbyć się nadmiaru naskórka, który się złuszczył.
Łupież to choroba bardzo częsta wśród Polaków. Jest nieprzyjemna, nieestetyczna, ale możliwa do wyleczenia domowymi sposobami albo specjalistycznymi kosmetykami. Ważne jest, aby zacząć walczyć z łupieżem zaraz po pokazaniu się jego pierwszych objawów.
Tagi: łupież, łupież suchy, łupież tłusty, skóra głowy, włosy, zdrowie
Dodaj komentarz