Choć budzi wiele emocji i wielu kibiców pasjonuje się wrestlingiem, to jest on rodzajem sportowej rozrywki i niewiele ma wspólnego z prawdziwą rywalizacją sportową. Pomimo tego, że w wrestlingu są określone zasady, to jednak luźno się je przestrzega i egzekwuje. Wyniku walki nie determinują umiejętności zawodników, lecz są one z góry ustalone, a często również ruchy i zachowanie wrestlerów. Zasady oraz warunki zwycięstwa mogą być różne w zależności od rodzaju walki oraz od decyzji promotora.
Standardowa walka odbywa się w ringu i nie trwa dłużej niż 20 minut. Zwykle w walce bierze udział dwóch przeciwników. Są jednak takie walki, w których uczestniczy więcej zawodników lub drużyny, które nazywa się tag teamami. W przypadku walk typu one-fall wygrywa ten, kto zdobędzie 1 punkt. Natomiast w walkach three-fall trzeba zdobyć 2 punkty. W pojedynkach, w których bierze udział więcej niż dwóch zawodników, w zależności wcześniejszych ustaleń, zdobycie punktu może oznaczać wygraną lub eliminację przeciwnika – w takim przypadku zawodnik wygrywa, gdy wszyscy pozostali wrestlerzy zostaną wyeliminowani.
W meksykańskiej odmianie lucha libre jest również zasada nazywana exceso de rudezas – sędzia może przerwać walkę, przyznając zwycięstwo zawodnikowi, który osiągnął wyraźną przewagę nad przeciwnikiem.
Wrestling posługuje się technikami wykorzystywanymi w teatrze. Organizatorzy definiują wrestling jako rozrywkę, a nie dyscyplinę sportową. Najważniejszym pojęciem jest kayfabe. Oznacza tworzenie iluzji, że wszystko, co widzi publiczność podczas gali, jest prawdziwe – postacie, fabuła oraz rywalizacja zawodników. Jeśli wrestler zachowuje się w inny sposób, niż powinna to robić odgrywana przez niego postać w określonej sytuacji, nazywa się to łamaniem kayfabe.
Bardzo ważna w ringu jest również choreografia. Choć wynik walki jest z góry ustalony, a jej przebieg częściowo zaplanowany, to wrestlerzy podczas pojedynku w dużym stopniu improwizują w trakcie pojedynku. Taki występ poprzedzany jest z reguły tygodniami wspólnych ćwiczeń, które umożliwiają dopracowanie różnych manewrów. Zawodnicy komunikują się ze sobą w taki sposób, by widzowie tego nie widzieli, a czasami sędzia przekazuje im polecenia od organizatorów, które otrzymuje za pośrednictwem słuchawki. Ataki, które wykonują wrestlerzy mogą być bolesne, lecz w wielu przypadkach zawodnicy udają ból, co nosi nazwę sell. Jeśli zdarza się krwawienie, to w wyniku przypadku, użycia sztucznej krwi w kapsułkach, a czasem kontrolowanego zranienia przy użyciu ukrytego w ringu lub rękawiczce ostrza – kontrolowane zranienie to blading. Popełniony przez wrestlera błąd, który prowadzi do wypadku lub niewłaściwie wyglądającej akcji nosi nazwę botch.
Każdy zawodnik posiada gimmick, czyli unikatową osobowość, historię oraz motywy do walki. Wrestlerzy dzielą się na face’ów oraz heelów. Ci pierwsi mają zachowywać się tak, by publiczność ich wspierała i kibicowała. Heelowie natomiast łamią zasady i zachowują się w sposób nieakceptowalny tak, by wzbudzić niechęci publiczności. W niektórych walkach uczestniczą jobberowie, ich występy są epizodami i mają za zadanie przegrywać ze stale występującymi wrestlerami. Czasami przedstawia się ich jako lokalnych wrestlerów. Galom wrestlerskim towarzyszy zazwyczaj fabuła. Wrestlerzy mają za zadanie zdobyć i obronić tytuł mistrzowski.
Marek Lont
Tagi: ciekawostki, rozrywka, sport, teatr, walka, wrestlingTo tania rozrywka dla pojeb…. Amerykanów
to teatr a nie walka
To takie MMA w polskim wydaniu
Dodaj komentarz